Tokat Mutlu Son-Masöz Bayan Esra

Tokat Mutlu Son-Masöz Bayan Esra

Tokat Mutlu Son-Masöz Bayan Esra Çünkü şahitleri yoktu. Daha çok cinsellik eylemini yasadışı ilan etmek, yasaya karşı gelme ihtimalini de artırıyordu. Paylaşılan bir küvet, bir randevu, bir fahişe ziyareti, sözün kısası yeni yasalar curcunasıyla yasaklanan her şey salt yasadışı olduğu için bir sivil itaatsizlik eylemine dönüşüyordu. İnsanlar yasaları ne kadar umursamazlarsa, yasa koyucular kendilerini o kadar aciz hissediyordu. 1624’te Baden’in uçbeyi V. Friedrich gayrimeşru ilişki ve zinaya karşı bütün kısıtlamaların yürürlükte olmasına rağmen cinsel suçların sona ermediğinden şikayet ediyordu: “Heyhat, büyük bir dehşet ve rahatsızlıkla şunu keşfettik ki… nalet zina ve zamparalık öylesine artıp yaygınlaştı ki, artık pek de günah olarak görülmüyorlar.”

Bu acizlik duygusu, Alman hükümetlerini insanoğluın cinsellik yaşamına daha çok karışmaya itti. Aslında her yeni önlem önceki önlemlerin umursanmadığının kabulüydü. 1629’da Bavyera Prensi I. Maximilian tebaasının birbirleriyle ve papazlarla yasadışı sex icra ettiğinı tespit etti. Bu kabahatluları “hummalı” bir halde avlaması için üst düzey bir komisyon kurdu. Komisyon elinden geleni ardına koymayan casuslar tuttu ama bunlar prensi tatmin etmedi. Bir noktada sonuç elde edemedikleri için özür dilediler: “Söz konusu casuslar özürlerini sunuyor, ” diye yazdılar Maximilian’a, “zira ne bir papaz metresine ne de gizli saklı bir randevuevine rastladık.” Maximilian sekiz yıl daha komisyona rahat yüzü göstermedi.

Tokat Mutlu Son-Masöz Bayan Esra

Tokat Mutlu Son-Masöz Bayan Esra Alman hükümetleri ayrıca evlilik içi olsun veya olmasın cinsel davranışları düzenlemek için evlilik mahkemeleri ağı da kurdu. Bu mahkemeler Eski İsviçre Konfederasyonu’nda da yaygınlaştı. Zürih’teki mahkemeler kocalarından başka erkekleri misafir etmek mevzusunda hanımları uyarıp, fahişeleri cezalandırmaya başladı. Bern’de kocaları yada babaları yanlarında olmadıkları sürece hanımların atlı kızakla gezmesi yasaktı. Bununla birlikte “Tanrı’nın buyruklarına aykırı her eylemin, her günahın ve skandalın” icabına bakıldığını garantiye almak için “asayiş amirleri” çalıştırılıyordu.

Asayiş amirleri de muhbirlere, ispiyonculara ve casuslara bel bağlamıştı. Almanya’da terbiye suçluları, çoğu zaman birlikte uygulanan çeşitli cezalara tabi tutuluyorlardı. Para cezaları ya kendi başına eğitim ediliyor yahut diğer cezalara ekleniyordu. Bavyera’da alt mahkemelerin en büyük para kaynağı zina davalarıydı. Para cezalarının çoğu kasıtlı olarak fahişti; bir hizmetçi veya aşçı gayrimeşru ilişkiden kabahatlu bulunduğunda ceza olarak bir yıllık maaşını ödemek zorundaydı. Öte taraftan fiili uygulamada hakimler cezaları insanoğluın koşullarına nazaran ayarlıyordu.